به گزارش ایسنا، در این ویدیو شبیه‌سازی کامپیوتری، سه ناحیه از گازهای نوری را نشان می‌دهد که زمانیکه سیاهچاله‌ها از طریق جریان‌های گاز داغ متصل و ادغام می‌شوند، می‌درخشند.

 دیسک‌ها و جریان‌های گازی، نوعی اشعه ماوراء بنفش و اشعه ایکس تولید می‌کنند. یک دایره خالی بین دو سیاهچاله وجود دارد که در این نسخه از شبیه سازی طراحی نشده بود، زیرا نیاز به پردازش بیشتری داشت.  این شبیه سازی توسط ابررایانه‌ها Blue Waters و طی ۴۶ روز ساخته شد.

Blue Waters یک ابررایانه است که توسط "مرکز ملی کاربردهای ابررایانش" "دانشگاه ایلی‌نوی در اِربانا—شمپین"(University of Illinois at Urbana—Champaigne) توسعه داده شده است.

سیاه‌چاله ناحیه‌ای از فضا-زمان است که آثار گرانشی آن، چنان نیرومند است که هیچ چیز - حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مثل نور - نمی‌توانند از میدان گرانش آن بگریزد. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین پیش‌بینی می‌کند که یک جرم به اندازه کافی فشرده شده، می‌تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله شود. مرز این ناحیه از فضازمان که هیچ چیزی پس از عبور از آن نمی‌تواند به بیرون برگردد را افق رویداد می‌نامند. صفت «سیاه» در نام سیاه‌چاله برگرفته از این واقعیت است که همه نوری که از افق رویداد آن می‌گذرد را به دام می‌اندازد که از این دیدگاه سیاه چاله رفتاری شبیه به جسم سیاه در ترمودینامیک دارد.

یک سیاهچاله به دلیل اینکه نوری از آن خارج نمی‌گردد نادیدنی است، اما می‌تواند بودن خود را از راه کنش و واکنش با ماده از پیرامون خود نشان دهد. از راه بررسی برهمکنش میان ستاره‌های دوتایی با همدم نامرئی‌شان، اخترشناسان نامزدهای احتمالی بسیاری برای سیاهچاله بودن در این منظومه‌ها شناسایی کرده‌اند.